Wełniana suknia bez rękawów została wykonana na podstawie wzorku z publikacji Pietera J. Pierota "Viking Age Costume Guide". Występowała głównie w Danii i Szwecji (znaleziska odpowiednio z Hedeby i Gotlandii).
Ozdobienie góry lnem i haftami to inwencja własna. Oba wzory i informacje o nich pochodzą z tomu II "Zdobnictwo wczesnego średniowiecza", wydanego przez Triglav.
Symbol bordowy, tzw. valknut (tzw. węzeł poległych) posiada 9 wierzchołków, czyli tyle, ile jest światów w mitologii skandynawskiej oraz ile dni i nocy Odyn wisiał na drzewie świata Yggdrasill przebity włócznią, złożony w samoofierze. Niektórzy upatrują w nim symbol Odyna i możnych. Valknut niemal zawsze był związany z momentem śmierci wojowników, aczkolwiek znaleziono go także na łożu z pochówku w Oseberg (dwie zamożne kobiety) oraz na wielu kamieniach obrazkowych, m.in. Gotlandia (Szwecja).
Podwójny symbol, wyszyty niebieskawą nicią, znaleziono w grobie z Birki. Był jednym z ornamentów zdobiących rogowy grzebień.
Nie wiadomo, czy była używana ;) Dla Gotlandii jest baaardzo hipotetyczna, pomysł na podstawie znaleziska zapinek z kawałkami tkaniny na igłach.
OdpowiedzUsuńTakże dla Hedeby znaleziska tekstyliów są fragmentaryczne, m. in. powszechnie stosowana w rekonstrukcji suknia fartuchowa na cienkich ramiączkach bazowana jest na skrawku tkaniny z tylnej/bocznej części czegoś co zostało uznane za suknię.
Pozdrawiam, Olof
Dzięki za dodaktowe informacje :)
OdpowiedzUsuń